ਦਸੰਬਰ ਵਿੱਚ ਰਵੀ ਦੇ ਤੀਜ਼ੇ ਸਮੈਸਟਰ ਦੇ ਪੇਪਰ ਹੋ ਗਏ। ਸਿਮਰ ਦੇ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਪੂਰੇ ਹੋ ਗਏ। ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਛੁੱਟਿਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਸਿਮਰ ਤੇ ਰਵੀ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਏ। ਸਿਮਰ ਨੇ ਤਾ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਮੌਜ਼ ਨਾਲ ਕੱਟੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬ
ਰਵੀ ਨੇ ਤੀਸਰੇ ਸਮੈਸਟਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈ ਲਿਆ ।ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੈਸਟਰ ਦਾ ਰਿਜਲਟ ਵਧੀਆਂ ਆਇਆਂ ਸੀ। ਸਿਮਰ ਦਾ ਵੀ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਈ ਦਿਨ ਤਾ ਰਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਕਾਲਜ ਛੱੜਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਫੇਰ ਸਵੇਰੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੋਕਲ ਬਸ ਦੁਆਰਾ ਕਾ
ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਮਹਿਨੇ ਰਵੀ ਦੀ ਅਗਲੇ ਸਿਮੈਸਟਰ ਵਿੱਚ ਐਡਮਿਸ਼ਨ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਸਮੈਸਟਰ ਚ ਐਡਮਿਸ਼ਨ ਲੈ ਲਈ । ਪਰ ਇਸ ਵਾਂਰ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਆਏ ਮੁੰਡੀਆਂ ਨੇ ਹੋਸਟ ਨਾ ਲਿਆਂ। ਮੈਸ ਦੀ ਰੋਟੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਸੀ। ਛੇ ਮਹਿਨੀਆਂ ਚ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦ
ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਮਹਿਨੇ ਰਵੀ ਦੀ ਅਗਲੇ ਸਿਮੈਸਟਰ ਵਿੱਚ ਐਡਮਿਸ਼ਨ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਸਮੈਸਟਰ ਚ ਐਡਮਿਸ਼ਨ ਲੈ ਲਈ । ਪਰ ਇਸ ਵਾਂਰ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਆਏ ਮੁੰਡੀਆਂ ਨੇ ਹੋਸਟ ਨਾ ਲਿਆਂ। ਮੈਸ ਦੀ ਰੋਟੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਸੀ। ਛੇ ਮਹਿਨੀਆਂ ਚ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦ
ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਸ਼ਟ ਝਲਦੇ ਵੇੱਖੀਆਂ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇਂ ਸਾਰੇ ਪੈਸੇਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣੇ। ਡੇਅਰੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਲੇਂ ਮਕਾਨ ਦਾ ਕਿਰਾਇਆਂ ਤੇ ਬੀਜ਼ਾ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਆਮਦਨ ਮਾਂ ਕੋਲੋ ਹੁੱਣ ਪੈਸੇਂ ਸਭ
ਰਵੀ ਦੀਆਂ ਪਿਛੱਲੀਆਂ ਚਾਰ ਫ਼ਸਲਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆਂ ਹੋਇਆਂ। ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਫ਼ਲ ਲੱਗੀਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵਲੋਂ ਲਿਆਂ ਕਾਫ਼ੀ ਕਰਜ਼ਾ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ । ਇਸ ਵਾਰ ਕਣਕ ਦਾ ਝਾੜ ਬਹੁਤ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਕਣਕ ਬੀਜ਼ ਵਲੋਂ ਹੀ ਵਿੱਕ ਗਈ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ
ਮਈ ਦੇ ਮਹਿਨੇ ਰਿਜ਼ਲਟ ਆਇਆਂ। ਸਿਮਰ ਤੇ ਰਵੀ ਚੰਗੇਂ ਨੰਬਰਾ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਹੋਏ। ਐਸ ਵਾਰ ਰਵੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵੀ ਚੰਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਣਕ ਦਾ ਝਾੜ ਚੰਗਾਂ ਸੀ।ਰਵੀ ਨੇ ਇਸ ਵਾਰ ਵਧੀਆਂ ਵਰੈਂਟੀ ਦਾ ਨਰਮਾਂ ਬਿਜੀਆਂ ਸੀ । ਇਸ ਦਾ ਬੀਜ਼ ਉਸ ਲੁਧਿਆਣੇ ਤੋਂ
ਯੂਥ ਫੈਸਟੀਵਲ ਕਿੱਉਕਿ ਇਸੇ ਕਾਲਜ ਹੋਣਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਬਧ ਵੀ ਕਰਨੇ ਸਨ। ਰਵੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਅਮਨਦੀਪ ਸਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਰਿਹਾਸਲ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰ ਮਨਜੀਤ ਤੇ ਰਵੀ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਨੇੜਤਾ ਹੋ ਗਈ । ਯੂ
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਏ। ਹੜਤਾਲ ਦੋਰਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਲੀਡਰਾਂ ਵਲੋਂ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਭਾਸ਼ਨ ਸੁਣਾਏ ਜਾਂਦੇ। ਕਾਮਰੇਡ ਲੀਡਰ ਗਲ਼ ਅਮਰੀਕਾਂ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਰੂਸ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ।ਭਾਸ਼ਨਾ ਵਿੱਚ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਜੋ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸੱਮਝ ਨਾ
ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਚਾਰਾ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋ ਛੋਟਾ ਸੀ। ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬਾਪ ਕੋਲ ਵੀਹ ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਸੀ ।ਬਘੇਲ ਦੇ ਤਿੰਨ ਭੈਂਣਾ ਸਨ ਸਾਰੇ ਭਰਾਂ ਤੇ ਭੈਂਣਾ ਵਿਆਹੇ ਗਏ ਸਨ।ਸਾਰੀਆ ਵਿੱਚੋ ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਹੀ ਦਸ ਪੜ੍ਹੀਆਂ ਸੀ।ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਵੀ ਚਾਰ
ਬਰਦਰ ਕਲਰ ਸਟੂਡੀਓ ਦੇ ਮਾਲਕ ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਫੋਟੋ ਮੂਵੀ ਦਾ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਦੁਕਾਨ ਭਾਵੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿੱਠ ਬੋਲੜੇ ਸੁਭਾਅ ਤੇ ਆਉਣ ਜਾਣ, ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੇ
ਜੀਤੇ ਤੇ ਮੁਨੱਵਰ ਦੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਓਹ ਓਥੇ ਓਸ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਜਿਥੇ ਕਿ ਜੀਤੇ ਨੂੰ ਓਸ ਨਕਾਰਤਮਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਸੀ____""ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵੇਖੀ ਕੀਤੇ ਫਿਰ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੇ"",,,?ਕਾਰ ਚੋ ਪੈਰ ਥੱਲੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਮੁਨੱਵਰ ਨੇ ਕਿਹਾ__
ਸਵੇਰ ਹੁੰਦੇ ਈ ਮਾਂ ਨੇ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਧਰਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਜੀਤੇ ਲਈ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਬੰਨਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,,, ਆਪਣੇ ਪੁਤ ਲਈ ਰੋਟੀ ਥਾਲੀ ਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ____""ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਐ ਪਰ ਆਪਣੀ ਸਿਹਤ ਦਾ ਵੀ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਇਸੇ ਚੰਗੀ ਤੇ ਨਰੋਈ ਸਿਹਤ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਘੁਪ ਹਨੇਰਾ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ,,ਜੀਤਾ ਆਪਣੇ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਦੇ ਵਕਤ ਵਾਪਸ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਰੋਜ ਓਹ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮ ਤੇ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਤਾ ਇਕ ਕਾਰ ਮਕੈਨਿਕ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਾ
ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਰਾਜ ਭਾਗ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ, ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਰਾਜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਮਰ ਵਿਆਹ ਦੀ ਹੋ ਗਈ, ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦਾ ਨਾ ਯੋਗਿਤਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ, ਤੇ ਵਿਦਿਆ ਪੱਖੋ
ਸੰਚਿਤ ਛਾਬੜਾ , ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਆਇਯੁਵਾ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਉੱਚ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ I ਆਪਣੇ ਇਸ ਲੇਖ ਦੇ ਵਿਚ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਹਾਸਿਲ ਕਿੱਤੇ ਮੁਕਾਮ ਬਾਰੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ , ਜੱਟਾਂ ਦਾ